rawpixel.com)
Od prije godinu dana, kada je Evropska fondacija za transport i životnu sredinu (eng. Transport & Environment) iznijela procjenu da je dvije trećine najavljenih evropskih planova za baterije u opasnosti, Evropska unija objavila je brojne mjere kako bi se unaprijedilo rješavanje ovog pitanja.
U novom izvještaju koji je objavljen od strane Transport & Environment, iznijeta je analiza o napretku Evrope. Ono što se prvo ističe, jeste da bi proizvodnja do 2026. godine mogla da se poveća do nivoa da Evropa samostalno zadovoljava svoje potrebe za baterijama.
Ipak, iako smanjen, rizik i dalje postoji. Kako se navodi, plan izgradnje za više od polovine gigafabrika u Evropi i dalje je neizvjestan, odnosno postoji mogućnost da bude odložen ili otkazan.
Gledajući po državama, u odnosu na procjenu kapaciteta od prošle godine, najviše su napredovale Francuska, Njemačka i Mađarska. Sa druge strane, Finska, Velika Britanija, Norveška i Španija, imaju najveći udio kapaciteta sa visokim ili srednjim rizikom.
Pročitajte još:
- BRZ RAZVOJ BATERIJA KLJUČAN ZA ENERGETSKE I KLIMATSKE CILJEVE?
- AUSTRIJSKI INSTITUT ZA TEHNOLOGIJU RAZVIJA BATERIJU OD RECIKLIRANIH MATERIJALA
- LITIJUM NEĆE BITI DOVOLJAN ZA SVE, DA LI SU NATRIJUM-JONSKE BATERIJE RJEŠENJE?
Takođe, do 2030. godine, Evropa bi mogla proizvoditi i većinu svojih potreba za ključnim komponentama i materijalima, kao što je litijum, ali i da obezbijedi između osam i 27 odsto minerala za baterije iz lokalno recikliranih izvora. Najveći dio najavljenih kapaciteta za proizvodnju litijumskih hemikalija nalazi se u Velikoj Britaniji, Njemačkoj i Francuskoj. Treba pomenuti da su ovi projekti uglavnom i dalje u ranoj fazi razvoja.
U izvještaju se objašnjava zbog čega je značajno da proizvodnja nekih od najenergičnijih i najvrijednijih komponenti bude u Evropi. Naime, proizvodnja baterijskih ćelija lokalno, može da smanji emisije ugljenika za 20 do 40 odsto, u odnosu na njihovu proizvodnju u Kini. Primjera radi, lokalni izvori nikla imali bi čak 85 do 95 odsto manje emisija, nego što su trenutne kada se njima Evropa snabdeva iz Indonezije.
,,Klimatske koristi od premještanja proizvodnje u Evropu jesu – za oko 37 odsto smanjene emisije ugljenika na osnovu evropske mreže, a procenat dodatno raste na preko 60 odsto kada se za proizvodnju koriste pretežno obnovljivi izvori energije’’, navodi se u izvještaju.
Energetski portal
