Litijum-jonske baterije pokreću današnju tehnologiju. Njihova popularnost zasnovana je na velikoj energetskoj gustini, dugom vijeku trajanja i efikasnom punjenju, ali njihova proizvodnja otvara i brojna pitanja. Rudarenje litijuma, kobalta i nikla nosi posljedice, dok istrošene baterije, iako i dalje sadrže dragocjene resurse, često završavaju na deponijama. Time nastaje sada već poznat paradoks – tehnologija energetske tranzicije postaje i jedan od izazova onome čemu teži.
Neiskorišten potencijal
Novo istraživanje Univerziteta Edit Kovan u Australiji pokazuje da se u odbačenim litijum-jonskim baterijama krije ogroman neiskorišten potencijal. Stručnjaci upozoravaju da se u prosjeku koristi tek dio njihovog kapaciteta, dok baterije koje završe u skladištima ili na otpadu i dalje zadržavaju i do 80 odsto svojih resursa. To znači da u njima ostaje litijum, ali i nikl i kobalt. Ističe se da će tržišta litijum-jonske baterije nastaviti da rastu prosječnom stopom od 13 odsto godišnje, dostižući vrijednost od 87,5 milijardi dolara do 2027. godine, dok bi potrošnja litijuma mogla da poraste sa 390 hiljada tona u 2020. na čak 1,6 miliona tona do 2026. godine.
Pročitajte još:
- Evropa lansirala novi satelit za preciznije vremenske prognoze
- Kako klimatske promjene utiču na „motore vremena”
- Ekstremni vremenski uslovi ugrožavaju ishranu u Latinskoj Americi i Karibima
Australijsko Ministarstvo industrije, nauke i resursa procjenjuje da bi industrija reciklaže litijumskih baterija mogla vrijediti između 603 miliona i 3,1 milijarde dolara godišnje u narednoj deceniji. Prema podacima istraživanja, reciklaža koristi do 83 odsto manje energije i 79 odsto manje vode u poređenju sa rudarenjem, dok emisije ugljen-dioksida mogu biti smanjene za više od 60 odsto. Hidrometalurški procesi mogu čak da donesu profit od 27,70 dolara po kilogramu recikliranog litijuma, pri čemu je on već pročišćen i spreman za ponovnu upotrebu.
Ipak, i pored brojnih prednosti, istraživači upozoravaju da izazovi i dalje postoje. Hemijski sastav baterija se stalno mijenja, tehnologija napreduje brzo, a infrastruktura za reciklažu sporo. Zaključak istraživanja Univerziteta Edit Kovan je da reciklaža litijum-jonskih baterija jeste i prilika za razvoj industrije vrijedne milijarde dolara, koja može značajno doprinijeti očuvanju resursa.
Energetski portal
