Između osam i 16 odsto stanovništva Evropske unije suočava se sa energetskim siromaštvom, dok većina energetskih siromašnih nisu i siromašni po prihodima, prema sveobuhvatnoj analizi glavnih pokazatelja energetskog siromaštva, objavila je Evropska komisija (EK). Energetsko siromaštvo se može mjeriti na različite načine, ali njegova procjena predstavlja izazov za formulaciju politika i akcija za njegovo rješavanje.
Studija Zajedničkog istraživačkog centra (JRC) istraživala je četiri glavna indikatora energetskog siromaštva kako bi se razumjela distribucija i socio-ekonomski profili “energetski siromašnih” širom EU. Rezultati su istakli korisnost oslanjanja na niz različitih indikatora kako bi se dobila potpuna slika energetskog siromaštva. Analizom je obuhvaćeno 27 zemalja EU.
Ona pokazuje da postoji vrlo malo preklapanja između četiri ispitivana indikatora energetskog siromaštva. Ovo objašnjava zašto bi najmanje 40 odsto stanovništva EU (oko 180 miliona građana) bilo klasifikovano kao “energetski siromašno” prema “unijskom pristupu”, u kojem je neko energetski siromašan prema barem jednom indikatoru.
S druge strane, “presječni pristup” – gdje je siromašan onaj koji ispunjava uslove siromaštva za sva četiri indikatora istovremeno – doveo bi do vrlo niske stope energetskog siromaštva od 0,3 odsto stanovništva EU, odnosno oko 330 hiljada ljudi.
Pročitajte još:
- CG – usvojen Program za podsticanje inovacija energetske efikasnosti u industriji za 2024
- Za energetsku sanaciju upravne zgrade 1,2 miliona evra
- Spor ali stabilan napredak u energetskoj tranziciji na zapadnom Balkanu
Uredba o Socijalnom klimatskom fondu i revidirana Direktiva o energetskoj efikasnosti definišu energetsko siromaštvo kao nemogućnost domaćinstva da pristupi osnovnim energetskim uslugama, kao što su grijanje, topla voda, hlađenje, osvjetljenje i energija za uređaje. Preporuka Komisije o energetskom siromaštvu ističe da je to višedimenzionalna pojava uzrokovana visokim troškovima energije u odnosu na budžet domaćinstva, opštim niskim nivoom prihoda i slabim energetskim performansama zgrada.
Tako je u Grčkoj i Bugarskoj, skoro 30 odsto stanovništva energetski siromašno prema najmanje dva indikatora, dok u zapadnim i sjevernim zemljama EU ovaj broj pada ispod pet odsto.
Kada se mjeri nespobnodnost da se adekvatno zagrije stambeni prosto, donekle očekivano Švedska i Luksenburg imaju stopu od nula odsto, a Bugarska 40 odsto.
Sličan trend se uočava prilikom analize dugovanja za komunalne račune, dok su udjeli prihoda potrošenog na energiju u domaćinstvima, koji su iznad dva puta nacionalnog medijana (2M), sličniji među zemljama, što ukazuje da se stope energetskog siromaštva kreću između približno 10 odsto (Holandija, Mađarska) do nešto iznad 20 odsto (Švedska, Malta i Letonija).
U zaključku studije ističe se potreba za izuzetno pažljivim korišćenjem indikatora energetskog siromaštva u odnosu na raspodjelu dohotka kako niko ne bi bio (ili da se minimizuje broj onih koji bi mogli biti) „ostavljen iza“ u zelenoj tranziciji.
Energetski portal
