Jedne od alternativa fosilnim gorivima, koje se sve više promovišu jesu takozvana napredna i otpadna biogoriva.
Zakon Evropske unije o zelenim gorivima i Direktiva o obovljivoj energiji (RED III), iznose objašnjenje razlike između ove dvije vrste goriva. Riječ je o materijalu, pa je tako za napredna potreban materijal koji zahtijeva ’napredniju’ obradu, kao što su slama ili šumski ostaci, dok je za otpadna potreban onaj koji se lakše ekstraktuje, kao što je korišćeno ulje za kuvanje ili životinjska mast.
Upotreba ovih goriva posljednjih godina značajno je porasla, zamjenjujući postepeno biogoriva dobijena iz prehrambenih usjeva. Preciznije, ona su činila 40 odsto svih biogoriva koja su potrošena na nivou Evropske unije u 2022. godini.
Prema podacima koje je iznijela Evropska federacija za transport i životnu sredinu (T&E), Italija, Španija i Njemačka činile su više od polovine potrošenih biogoriva, ali da je Švedska proporcionalno bila najveći korisnik, pokrivajući 13 odsto svoje transportne energije ovim gorivima.
Iako se promovišu kao alternativa fosilnim gorivima, postavlja se pitanje da li su napredna i otpadna biogoriva dovoljno održiva.
Pročitajte još:
- PROBLEM ČISTIH GORIVA I DEKARBONIZACIJE BRODARSKE INDUSTRIJE
- VELIKI POTENCIJAL MAROKA ZA ZELENI VODONIK – MOŽE LI POSTATI KLJUČNI IGRAČ U TRANZICIJI NA ODRŽIVA GORIVA?
- U UPOTREBI NOVO GORIVO: NJEMAČKA PROIZVELA „ZELENI DIZEL“
Kao jedan od izazova u vezi sa naprednim, navodi se oslobađanje emisije gasova staklene bašte, kroz sagorijevanje biomase. Drugo, ukoliko podsticaji budu nastavljeni u smjeru upotrebe šumskih ostataka, kao što su kora ili krošnja drveta, može da dođe do povećanja pritiska na evropske šume. Takođe, sirovine koje se smatraju naprednim za proizvodnju biogoriva, nerijetko zahtijevaju intenzivnu upotrebu pesticida, đubriva i vode.
Kada je riječ o otpadnim, neke od otpadnih sirovina kao što su korišćeno ulje za kuvanje ili životinjske masti, mogu da budu održive, međutim njihove količine su veoma ograničene. Postoje i druge vrste sirovina kao što su komunalni ili industrijski otpad i mulj iz kanalizacije, koje takođe mogu da se koriste i smatraju se održivim. Ipak, kako tehnologija prerade i dalje su neizvesne, dok bi istovremeno količina ovog otpada mogla da bude smanjena u budućnosti, zahvaljujući unapređenju reciklaže i ponovne upotrebe.
Jedan od zaključaka koji je iznijela T&E, jeste da će istinski održiva goriva biti oskudna i da neće biti dovoljna da ispune ambiciozne ciljeve Evropske unije kada je reč o dekarbonizaciji transportnog sektora na duži period.
Energetski portal
